Voorwoord 1
Terwijl de oorlogen, groot en klein, zich iedere seconde van de dag afspelen en de mensen vergeten lijken te zijn waar het leven echt om draait, geniet ik van de meest mooie kleine details die het leven, de natuur en mijn gevoel en ingevingen me bieden. Vandaag, vrijdag 27 juni 2025, denk ik na over waarom ik dit boek toch zo graag wil schrijven. Waarom wil ik dat mijn leven wordt beschreven nadat er ellende op ellende was. Die vragen blijven al jaren opdoemen, maar op één of andere manier ben ik nu eindelijk zover dat ik, na jaren van overpeinzingen en ervaringen, heb besloten om dit verhaal via een "ouderwets" boek te vertellen.
Blij wat de lessen mij in die jaren heb geleerd. Blij dat ik er door mijn ervaringen voor mijzelf en vele anderen anderen mag en kan zijn.
Blij dat ik dat de rest van mijn leven - hoe kort wellicht nog- ook graag wil blijven doen.
Het boek is een Roman die deels bestaat uit eigen ervaring en deels uit rijke fantasie.
Een boek om er op de mindere momenten in je leven weer eens bij te pakken.
Voorwoord 2
Gelukkig door tegenslagen
Om te voorkomen dat het ziek zijn, het faillissement, de scheiding en het bedrogen en bestolen worden door vermeende vrienden en familie als een teveel belichtte rode draad door dit boek lopen, maar het wel hele belangrijke redenen zijn die mijn denken en besef in mijn leven hebben gevormd, volgt -voordat het boek begint- eerst een opsomming van een aantal leermomenten die mij de grootste rijkdom hebben gebracht. Een rijkdom die gelukkig niet uit te drukken is in geld of goederen, maar in blijdschap, dankbaarheid, de ware liefde en de grootste zegen die ik heb mogen krijgen.
Ik schijf dit boek vanuit en over de hoofdpersoon Sam.
Sam, wordt als laatste van de 7 kinderen geboren in een arbeidsgezin in de 60-er jaren en....
een arbei
gelkuk '
Liefde is misschien wel het sterkste medicijn tegen elke kwaal en het grootste rijkdom dat we op deze wereld mogen krijgen. Ook al staan "zogenaamde" gelovigen met de Bijbel en Koran in de hand als kat en hond tegenover elkaar en lijkt men het geloof te mogen misbruiken om de te grote ego's te laten winnen en elkaar te doden; is het enige gebod in de Bijbel dat Jezus ons gaf: 'Heb Elkaar Lief'.
Door echt lief te hebben, ego's echt aan de kant te schuiven, echt te delen en echt dankbaar te zijn voor wat we op deze aarde kunnen en mogen ontvangen zouden we alle oorlogen en misstanden, groot en klein, per direct kunnen stoppen en beseffen dat we heel, heel, heel dankbaar moeten en mogen zijn hier op aarde.
Hoofdstuk 1
Waarom het boek geschreven?
Ik had graag op een podium willen staan en willen genieten. Genieten van het zien van de blijdschap en herkenning in de ogen van de lezers. Genieten van de dag waarop mijn kleine verhaal nu als compleet boek door het leven gaat. Genieten van alles op die mooie dag. Ik had ook wel een speech willen geven over hoe blij ik was toen het idee geboren werd en hoe vaak ik stiekem genoot van de maniertjes en doen en laten tijdens het opgroeien van idee naar concept, jong verhaal, naar het boek dat het nu is. De herinneringen, stapeltjes teksten, anekdotes had ik graag even verwoord tijdens of direct na de boekpresentatie. Helaas bleek een aantal weken geleden dat dat waarschijnlijk niet zou gaan lukken.
Op donderdag 9 mei 2019 kreeg ik in UMCU te horen dat ik uitgezaaide longkanker had. Mijn halve linker long werd begin juli 2019 operatief verwijderd. Vrij snel daarna werden ook de door kanker aangetaste schildklier en 18 lymfeklieren middels operatie verwijderd. 4 jaren van chemo, immunotherapie en bestralen van kanker op de luchtpijp en kanker op de linker bijnier volgde. Meer dan 300 ziekenhuisdagen en behandelingen in die jaren leken echter, wonder boven wonder, veel effect te hebben. De kanker werd, ondanks dat het stadium 4 was, op een geweldige wijze bestreden en kon zich geruime tijd niet meer elders in mijn lichaam hechten. Totdat afgelopen donderdag 1 mei bleek dat de sluipmoordenaar, die kanker heet, toch weer had toegeslagen. Nadat ik weer extra klachten kreeg en ik werd onderzocht, bleek uit de CT scan dat nu ook op mijn Alvleesklier op 2 plaatsen en Lever op 7 plaatsen de ziekte had toegeslagen. Genezen gaat niet meer en opereren of bestralen was geen optie. Een dubbele chemokuur en immunotherapie zou het eventueel mogelijk maken om mijn leven nog iets te verlengen, maar dan moet één en ander wel goed aanslaan.
Vorige week woensdag 18 juni zijn die pittige kuren en behandelingen gestart. Nu geven de "levensverlengende" behandelingen natuurlijk hoop dat ik nog wat langer mag leven dan een paar maanden, maar garantie is er totaal niet. Ook zorgen de behandelingen ervoor dat de vermoeidheid, ziekte tijdens behandeling en chemobrein het bijna onmogelijk maken om wat stappen buiten de deur te zetten. Laat staan een feest bijwonen. En hoe graag ik ook bij de presentatie van mijn boek was geweest, het is en was helaas onmogelijk. Vandaar dat ik de boodschap via mijn boek mag overhandigen. Gelukkig weten mijn oudste zoon en 'inmiddels' vrouw, dat ik het ook 100% hun dag wil laten zijn en dat de aandacht op zo'n dag niet moet uitgaan naar de zieke Pa.
Hoofdstuk 2
Begrip en onbegrip over het boek
Tijdens en net voor mijn ziek zijn ben ik, na 38 jaar samen, gescheiden van mijn vrouw, ben ik failliet gegaan, heb ik aan moeten kloppen bij de voedselbank, ben ik bedrogen en bestolen door familie, verlaten door vermeende vrienden en heb ik gevoeld wat eenzaamheid en onbegrip met een mens doet. Het is geen klaagzang die ik hier op wil hangen, maar ik begrijp echt niet hoe ver mensen kunnen zakken en zieke mensen zo aan hun lot kunnen overlaten of nog zo'n trap na kunnen geven. Veel mensen zeggen dat ze elkaar helpen en steunen, maar gooien elkaar aan de kant als de ziekte wat te lang duurt of als mensen (zoals ik met een chemobrein) even wat anders reageren door hun ziekte.